Człuchów

AKCJA INFORMACYJNA „NIE DLA CZADU”

W ramach akcji informujemy, czym jest czad i jak można zapobiegać zatruciom tlenkiem węgla.

Najczęstsze przyczyny zatruć czadem to nieodpowiedni stan techniczny mieszkań oraz nieprzestrzeganie zasad konserwacji i kontroli urządzeń wentylacyjnych. Niestety wraz ze spadkiem temperatur i koniecznością dogrzewania wzrasta liczba tego typu zdarzeń. Apelujemy, aby mieszkańcy ogrzewając swoje mieszkania i domy nie zapominali o niebezpieczeństwie, jakie czyha w naszym otoczeniu.

Potencjalne źródła czadu to: kominki, gazowe podgrzewacze wody, piece węglowe, gazowe lub olejowe i kuchnie gazowe, czyli urządzenia, z których korzystamy na co dzień. Nie wszyscy zdają sobie sprawę, że szczelnie pozamykane okna, pozaklejane kratki wentylacyjne, czy brak otworów wentylacyjnych w drzwiach łazienkowych mogą być śmiertelnie niebezpieczne.

Zatrucia tlenkiem węgla powodują stan silnego niedotlenienia narządów wewnętrznych np. serca czy mózgu. Przy wysokim stężeniu czadu zgon może nastąpić już po minucie! Gaz ten jest wyjątkowo niebezpieczny, ponieważ jest niewyczuwalny dla człowieka.

Tlenek węgla jest szczególnie niebezpieczny dla:

• noworodków i niemowląt (obok normalnej hemoglobiny występuje u nich hemoglobina płodowa, która wiąże dwukrotnie więcej tlenku węgla, niż zwykła hemoglobina)

• dzieci

• kobiet ciężarnych

• osób w podeszłym wieku

• osób z wadami serca oraz chorobami układu oddechowego

Jakie są objawy zatrucia tlenkiem węgla?

- lekki ból, mdłości, wymioty, ogólne zmęczenie i osłabienie – lekkie zatrucie,

- nasilający się ból głowy, senność, zaburzenia świadomości i równowagi, trudności z oddychaniem, oddech przyśpieszony, zaburzenia rytmu serca – średnie zatrucie,

- drgawki, utrata przytomności – ciężkie zatrucie.

Osłabienie i znużenie, które czuje zaczadzony oraz zaburzenia orientacji i zdolności oceny zagrożenia, powodują, że jest on całkowicie bierny (nie ucieka z miejsca nagromadzenia trucizny), traci przytomność i – jeśli nikt nie przyjdzie mu z pomocą – umiera.

Jak pomóc przy zatruciu tlenkiem węgla?

•  należy natychmiast zapewnić dopływ świeżego, czystego powietrza,

•  jak najszybciej wynieść osobę poszkodowaną w bezpieczne miejsce, na świeże powietrze,

•  rozluźnić poszkodowanemu ubranie – rozpiąć pasek, guziki, ale nie rozbierać go, gdyż nie można doprowadzić do jego przemarznięcia,

• wezwać służby ratownicze (pogotowie ratunkowe – 999, straż pożarna – 998 lub 112); jeśli po wyniesieniu na świeże powietrze zaczadzony nie oddycha, należy niezwłocznie przystąpić do wykonania sztucznego oddychania i masażu serca.

Jak ustrzec się zatrucia tlenkiem węgla:

• dokonywać okresowych przeglądów instalacji wentylacyjnych i przewodów kominowych

• uchylić okno w pomieszczeniu, w którym korzystamy ze źródła ognia (pieca gazowego z otwartą komorą spalania, kuchenki gazowej lub węglowej)

• nie zasłaniać kratek wentylacyjnych i otworów nawiewnych

• w przypadku wymiany okien na  nowe, sprawdzić poprawność działania wentylacji, ponieważ nowe okna są najczęściej o wiele bardziej szczelne w stosunku do wcześniej stosowanych

• systematycznie sprawdzać ciąg powietrza, np. poprzez przykładanie kartki papieru do otworu, bądź kratki wentylacyjnej; jeśli nic nie zakłóca wentylacji, kartka powinna przywrzeć do kratki bądź otworu

• często wietrzyć pomieszczenie, w którym odbywa się proces spalania (kuchnie, łazienki wyposażone w termy gazowe)

• rozmieścić czujki tlenku węgla, przynajmniej w tej części domu, w której śpi Twoja rodzina

• nie bagatelizować takich objawów jak: duszności, bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty, osłabienie, przyspieszenie czynności serca i oddychania, gdyż mogą być sygnałem, że ulegamy zatruciu czadem; w takiej sytuacji należy natychmiast przewietrzyć pomieszczenie  i zasięgnąć porady lekarskiej

Źródło: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych [www.msw.gov.pl];

 Pomorski Urząd Wojewódzki w Gdańsku [www.gdansk.uw.gov.pl].